Ohhhhhhhhhhh

Ég ætla að vona að íslenska landsliðinu í handbolta takist að vinna leikina sem framundan eru til þess að þeir komist á ólympíuleikana í sumar. Ég hef óbilandi trú á þeim enda fyrir löngu búin að fjárfesta í miðum á úrslitaleikina í handboltanum hérna í ágúst. Svo ég segi bara ÁFRAM ÍSLAND!!!!!!!!!!

Ólympíuleikarnir

Það styttist óðum í ólympíuleikana og er óhætt að segja að það sjáist víða þess merki. Það eru framkvæmdir hreinilega út um alla borg. Búið að skella upp vinnubúðum næstum því á hverju horni. Það er unnið allan sólarhringinn við að lagfæra og laga til, byggja heilu skýjagljúfrana og svona er hægt að telja næstum því endalaust upp. Spennan magnast og fólk er farið að hlakka til að 08.08.08 kl. 8 renni upp. Í júlí byrja þeir svo að reyna að hemja umferðarþungann með því að bílnúmer með oddatölu keyra annan daginn og þau með sléttu númerin fá svo að bruna um hinn daginn. Það verður áhugavert að sjá hvernig þetta á eftir að ganga en ef þú ert gripinn á röngum degi þýðir það að þú færð ekki að keyra í nokkrar vikur á eftir svo mikið er í húfi. Þeir sem eiga næga peninga hafa hins vegar fundið lausn á málinu, það er bara að eiga einn bíl með sléttri tölu og annan með oddatölu.......Læt annars fylgja með nokkrar myndir af helstu mannvirkjunum sem hafa verið byggð í tilefni leikanna. Alveg magnaðar byggingar!!

 

It is hot in the city

Undanfarna daga er búið að vera nokkuð heitt hér í borg, hitinn hefur farið langt yfir 30 stig, úff úff. Gestirnir mínir eru búnir að vera ósköp ánægðir með veðrið og búnir að spóka sig um alla borg. Ég er hins vegar búin að vera nokkuð sátt bara við að vera heima með loftkælinguna á og stúdera heimsmálin....Talandi um loftkælinguna sem ég er mjög fegin að sé til staðar hérna heima hjá mér þá beið mín einn morguninn heilt sendibréf plastrað á dyrnar hjá mér. Bréfritarinn var Mr. Li sem býr fyrir ofan mig en bréfið hans var með grátstaf í kverkunum þar sem hann kvartaði ógurlega yfir hávaðanum í loftkælingunni í svefnherberginu mínu. Óhljóðin úr tryllitækinu er víst búin að halda vöku fyrir allri fjölskyldunni hans meðan ég er búin að sofa værum svefni í vel loftkældu herbergi......Var vinsamlegast beðin um að slokkva á loftkælingunni fyrir miðnætti takk fyrir. Ég hef náttúrulega ekki haft hjarta í mér að valda fjölskyldunni þessum skaða og hef því sofið í hita- og svitabaði undanfarið. Játa það að einnig hafa flogið í huga mér alls kyns hæstaréttardómar sem fallið hafa heima á Íslandi vegna nágrannaerja.....ekki mjög huggulegt ástand alltaf sem myndast við slíkar aðstæður. Vil helst sleppa við það og er því búin að láta leigusalann vita og hann segist ætla að leysa úr máli þessu, amk held ég það, skil hann ekkert of vel þar sem hann talar bara kínversku og frönsku. En hann er nú samt algjört ljúfmenni, kom hingað áðan með einhverskonar afruglara til að auka við úrvalið að kínverskum sjónvarpsstöðvum svo ég geti notið ólympíuleikanna sem best :-)

Í fréttum er þetta helst

Lífið gengur hér sinn vanagang, hörmungarnar í Sichuan héraði hafi litað allt lífið hér, fjölmiðlar sýna frá svæðinu allan daginn og fólk er að fylgjast með hvar sem maður fer, hvort sem það er í leikfiminni, út í búð eða í hreinsuninni. Fólk er mjög slegið og er verið að safna peningum fyrir fórnarlömbin á mjög mörgum stöðum, t.d. með sjónvarpssöfnun, á netinu og m.a.s. í skólanum mínum. Maður finnur hvað þessir atburðir hafa þjappað fólki saman og allir virðast vilja leggja sitt af mörkum til þess að hjálpa þeim sem urðu fyrir þessum skelfilegu náttúruhamförum.

Ég byrjaði í nýju vinnunni minni í vikunni, er komin í hlutastarf hjá kínversku tölvufyrirtæki sem heitir Chinasoft. Starfið mitt felst í því að lesa yfir íslenskar þýðingar í hugbúnaði fyrir nokiasíma. Fékk starfið í gegnum íslenskan strák sem var að flytja heim og arfleiddi mig að starfinu sínu. Mér fannst þetta tilvalið tækifæri til að kynnast fleiri Kínverjum og ekki er verra að fá smá auka pening fátækur námsmaðurinn! Ég á nú bara að mæta annað slagið þegar þeir þurfa á að halda en ég fékk að heyra það að við Íslendingarnir værum mjög vinsæl því við erum svo fá hérna í Peking og þau því fegin að ná að ráða einhvern frá Íslandi. Ég var að vinna með kínverskri stelpu sem hafði kíkt á upplýsingar um Ísland á netinu daginn áður og leist mjög vel á. Sérstaklega fannst henni áhugvert hvað við erum fá og hvað lífið virðist vera þægilegt á Íslandi. Hún hafði jafnvel áhuga á að flytjast búferlum því hana langar að búa í fámennu og litlu landi en ég sagði henni að það myndi ekki þýða fyrir hana að tala kínversku á Íslandi svo hún ætlar að vera dugleg að æfa sig í ensku.....amk svona til að byrja með.

Annars er næsta gestahollið mitt mætt á staðinn, bróðurdóttir mín og unnusti hennar. Þau ætla að vera hérna í um 2 vikur að njóta þess sem Peking hefur upp á að bjóða. Við byrjuðum náttúrulega á því að fá okkur kínverskan kvöldmat og féll hann bara vel í kramið svona þegar þau voru búin að taka prjónana í sátt ;-) Þeim fannst líka alveg magnað að fá fínan kvöldmat fyrir þrjá samtals fyrir 670 ÍSK.......

Þriggja daga þjóðarsorg vegna náttúruhamfaranna í Sichuan héraði

 

Myndirnar voru teknar af kínverskum fréttavefum. 

The Great Wall of China

Já ég bara verð að játa það að ég er gjörsamlega heilluð af múrnum og gæti þess vegna farið þangað í hverri viku. Ég fór með Írisi systir og Halldóri mági mínum þegar þau voru hjá mér og þetta var algjör snilldarferð. Við fórum á hluta af múrnum sem kallaður er Mutianyu. Þegar ég var að græja bíl til að keyra okkur á staðinn ætlaði ég nú að sniðganga fyrirtækið sem ég og Haffi réðum til starfans en þar sem engin önnur fyrirtæki létu svo lítið sem að svara símanum hafði ég ekki um marga kosti að velja. Verð nú að viðurkenna að mér brá nú nokkuð þegar við komum út um morguninn að sjá að sama lúxuskerran beið okkar og sú sem hrundi niður í miðju ferðalaginu okkar Haffa. En jæja létum okkur nú bara hafa það og gekk ferðin bara nokkuð ljúflega að Mutianyu.

 

Við fórum upp að múrnum í kláf og gengum svo múrinn í geðveiku veðri og ferðamennirnir voru ekkert það margir að það truflaði mann við að njóta náttúrunnar og þessarar sérstöku Kínamúrsstemmingu. Og þvílík fegurð, algjör upplifun.

Eftir að hafa rölt dágóða stund á múrnum ákváðum vð að fara að drífa okkur niður og í staðinn fyrir að taka kláfinn fórum við í einhvers konar sleða niður rennibraut. Hrikalega gaman og alveg frábær hugmynd. Miklu skemmtilegra að renna sér niður fjallið heldur en að fara í kláf niður.

Nú þegar niður var komið héldum við heim á leið enda ætluðum við að skoða ýmislegt í Peking. Það verður nú víst að viðurkennast að bifreiðin var nú eitthvað farin að gefa merki um að ekki væri allt í lagi. Brúnin á Dóra var farin að síga ískyggilega og sagðist hann vera viss um að hægra hjólið að framan væri að losna undan bílnum. Hann hafði minna en lítinn húmor fyrir sparnaðarátakinu mínu, sérstaklega þegar ég sagði honum að fyrir auka 3.000 ÍSK hefðum við getað fengið lúxusbíl. Enn minni húmor hafði hann fyrir fyndni minni þegar voru farin að heyrast einhver undarleg hljóð í bremsunum og ég reyndi að sannfæra þau hjón um að það væri nú ekki aldeilis slæmt að vera í svona adrenalínferð!!! Síðustu metrana á hraðbrautinni til Peking var bílstjórinn hættur að bremsa og notaðist bara við handbremsuna. Ég var líka hætt að reyna að sannfæra systur mína og mág að þetta væri bara fyndið.......

Nú að lokum komumst við á leiðarenda og ég er nú búin að taka þá ákvörðun að ráða ekki þetta fyrirtæki aftur til að keyra mig eða gesti mína. Þau hafa ábyggilega verið mjög undrandi að heyra í mér eftir fyrra skiptið því ég veit ekki hvað þau sögðu oft við mig í ferðinni hvað þau væru ánægð með að ég hefði ráðið þau aftur til þess að keyra mig og mína að Kínamúrnum.......

Samtal í lyftunni

Ég hitti stundum í lyftunni kínverska fjölskyldu sem býr fyrir ofan mig. Þau tala ensku svo við getum átt í nokkuð góðum samræðum. Þau eru afskaplega forvitin um mig og alveg óhrædd að spyrja spurninga. Ég hitti þau í lyftunni eitt kvöldið í vikunni þegar ég hafði skroppið út eftir pizzu í kvöldmatinn. Frúin var búin að horfa svolítið lengi á pizzakassann þegar hún spurði mig hvort ég væri með pizzu, jú jú ég játti því. Þá brosti hún lítillega og sagði jæja líkar þér ekki kínverskur matur?? Ha jú jú var ég fljót að svara til en kannski ekki alveg á hverjum degi sko sagði ég vandræðalega. Nú jæja sagði hún og það vottaði fyrir vandlætingarsvip en segðu mér eldar þú sjálf?? Já sagði ég og við það léttist nú aðeins brúnin á frúnni.......og ég gat yfirgefið lyftuna án þess að hafa þá tilfinningu að ég hefði móðgað þau of mikið.......

Sorglegir tímar

Það er búið að vera ótrúlega sorglegt að fylgjast með fréttum af atburðunum í Sichuan í gær og í dag. Enskumælandi sjónvarpsstöðin CCTV9 er búin að vera með stöðugar fréttir af því hvernig gengur að koma þeim stöðum til hjálpar sem verst urðu úti í skjálftanum. Það er átakanlegt að sjá hversu mikil eyðilegging er og hversu margir eru látnir. Erfiðast er að hugsa til þeirra sem eru grafnir í rústunum enn lifandi en vonandi eiga sem flestir eftir að finnast á lífi sem fyrst. Eftir að hafa fylgst með fréttum finnst mér stjórnvöld hér hafa tekið á málum með festu og einlægni. Wen Jiabao, forsætisráðherra er búinn að fara um Sichuan hérað á þeim svæðum sem verst urðu úti, hann hefur hvatt alla björgunarmennina áfram og reynt að hugga þá sem eiga sárt um að binda vegna ástvinamissi og reynt að fullvissa þá um að stjórnvöld muni gera allt sem í þeirra valdi stendur til að tryggja þeim mat og annað öryggi. Stjórnvöld hafa líka þakkað kærlega fyrir alla aðstoð sem önnur lönd hafa boðið þeim, svo sem frá Bandaríkjunum, Japan og Suður-Kóreu. Það er líka alveg ömurlegt að heyra hversu veðrið er slæmt á þessum slóðum meðan að veðrið t.d. hér í Peking hefur verið alveg ágætt. Nú eru rúmlega 48 tímar síðan að skjálftinn varð og skiptir því sköpum fyrir björgunarliðið að hafa hraðar hendur og er því hugur manns hjá þeim. Þessar hörmungar hafa einnig leitt hugann að eins barna stefnu Kína sem sett var í gagnið til að hamla gegn fólksfjölgun í heiminum. Það eru margir foreldrar sem hafa misst eina barnið sitt og mörg börn sem hafa misst foreldra sína og eiga engin systkini til að halla sér að. Afskaplega dapurlegt að sjá myndir af öllum þeim börnum sem eru orðin að munaðarleysingjum vegna þessara atburða.

Ég fór í gær með vinum mínum út að borða. Það var gott að hitta þau og spjalla m.a. um þessa atburði. Oscar sem býr á 18. hæð í blokkinni á móti mér var líka heima þegar skjálftinn varð og hann upplifði þetta með líkum hætti og ég að eh væri að koma fyrir hann eða þangað til Ryan herbergisfélagi hans kom hlaupandi inn til hans og sagði honum að það væri byggingin sem hreyfðist og hann vildi komast út með hraði svo þeir hlupu niður stigana í einum spretti. Já greinilega mismunandi viðbrögð hjá okkur félögunum. Annars virðast flestir aðrir vinir mínir úr bekknum ekki fundið fyrir skjálftanum en þau voru ýmist úti eða í lágum byggingum.

Að lokum vil ég svo þakka fyrir allar hlýju kveðjurnar sem hafa borist að heiman, gott að vita af öllu þessu góða fólki sem maður á að :-)

Jarðskjálfti

Ekkert sérstaklega góð tilfinning að sitja inni í stofu í íbúð á 16. hæð sem ruggaði. Áttaði mig ekki alveg strax á hvað væri í gangi, hélt fyrst að ég ruggaði bara en áttaði mig svo á því að allt húsið ruggaði. Leið nú ekkert sérstaklega vel og svolítið skelkuð velti ég því fyrir mér hvað ég ætti að gera. Fannst ekkert voðalega huggulegt tilhugsun að taka lyftuna niður og ekki heldur að hlaupa niður stigana. Svo var ég ekki alveg viss um hvað væri að gerast því að almennt hristist allt í jarðskjálfta að ég hélt en ruggaði ekki, ekki það að ég hafi oft upplifað jarðskjálfta.....Ákvað að bíða og sjá hvað myndi gerast, frekar fegin að Íris og Dóri voru lögð af stað heim, en síðan að þetta gerðist hefur allt verið rólegt!!!  Ég las svo fréttir af jarðskjálftanum fyrst á www.mbl.is en nokkru síðar komu þær á CCTV9 enskumælandi sjónvarpsstöðinni.......Enn eru litlar fréttir af meiðslum á fólki eða skemmdum á mannvirkjum. Er að bíða eftir fréttum af Tönju vinkonu minni en hún er um þessar mundir heima hjá foreldrum sínum í Sichuan héraði en þar áttu upptök jarðskjálftans sér stað. Fréttir segja að símakerfið í héraðinu hafi sumsstaðar hrunið svo erfitt er að ná í fólk á þessum slóðum.

Svolítið döpur í dag

Það er ekki laust við að það dimmdi aðeins yfir í dag þegar Íris systir og Halldór mágur yfirgáfu svæðið í morgun. Það er búið að vera rosa gaman hjá okkur síðan þau komu fyrir 11 dögum síðan. Við erum búin að gera ansi margt og fjölbreytt á þessum tíma. Peking skartar sínu fegursta þessa dagana og er búið að vera að mestu yndislegt veður, 25 til 30 stiga hiti. Það er búið að fara á sögulegar slóðir, út í náttúruna, á hina alræmdu markaði borgarinnar (Halldór útskrifaður með láði í prúttinu), til Toby klæðskera, á fullt af veitingastöðum frá öllum heimshornum og er ekki annað hægt að segja en að við höfum verið ævintýraleg í vali okkar á réttum. Við skelltum okkur á fimleikasýningu og sáum þar m.a. atriði sem var svo magnað í einfaldleika sínum. Tveir karlmenn sem sýndu fáránlega flott atriði, ekkert skraut eða eh annað sem dró athyglina frá krafti þeirra og liðugleika, ótrúlegt hvað sumt fólk getur...... Já þetta er búið að vera frábær tíma þar sem við erum búin að njóta lífsins út í ystu æsar og notið þess sem Peking hefur uppá að bjóða. Ég er ekki frá því að nuddið og annað dekur sem spa-ið Bodhi býður uppá hafi slegið í gegn og vona ég að systir mín og mágur komi úthvíld til baka en ekki veitir af þar sem tvö börn bíða ansi spennt eftir þeim heima......Ég hins vegar sný mér að bókunum en ég er búin að skipuleggja vinnuna hjá mér þannig að hún fari aðallega fram þegar hitinn hér fer yfir þolmörk mín en mér skilst að ekki sé óalgengt að hitinn fari oft yfir 40 stiga hita í júlí og ágúst, úff úff............