Longqing, Badaling, Bodhi og Tapas

Svona hljómar gærdagurinn í hnotskurn. Ég og Ásta ákváðum að skella okkur út fyrir bæjarmörkin að njóta náttúrunnar. Upphaflega var þetta plönuð ferð á vegum Íslendingafélagsins en það þurfti að fresta henni um síðustu helgi vegna veðurs en við ákváðum bara að drífa okkur. Leigðum bíl með bílstjóra og kærastan hans kom líka með. Við lögðum af stað um tíuleytið og áfangastaður var Longqing ca 80 km fjarlægð. Þegar við komum á staðinn var ákveðið að borða hádegismat og létum við einhverja kellu draga okkur á veitingastað þarna nálægt. Við pöntuðum núðlur með eggjum annars vegar og kjúkling hins vegar. Við fengum eggjaköku og soðinn kjúkling og núðlur mun seinna. Fyrir þessi dásamlegheit fengum við að borga 3.000 kr. fyrir fjóra, margfalt dýrara en á veitingastað í Peking. Sem sagt rænd um hábjartan dag. Ekki alveg til að kæta okkur. Síðan drifum við okkur upp í fjöllin í rúllustiga í drekalíki. Mjög áhugavert en þegar upp var komið skelltum við okkur í siglingu um mikið gljúfur þarna þar sem siglt var á milli þverhníptra falla. Mjög fallegt enda veðrið alveg æðislegt, blár himinn og ekki ský á himni. Eftir siglinguna var ákveðið að fara að Badaling en það er hluti af Kínamúrnum, eiginlega mesti túristastaðurinn vegna nálægðar við Peking. Við létum það ekki á okkur fá og fórum upp að múrnum í kláf og löbbuðum svo niður. Þetta er nú held ég það mesta tröppuþrek sem ég hef lent í, endlausar tröppur, mis háar, annað hvort labbar maður upp eða niður oft mikinn bratta. Á leiðinni varð maður fyrir ósvífnum árásum sölufólks en einnig vildu kínverskir túristar endilega fá mann til að vera með þeim á myndum sem þeir voru að taka, mjög spes, en hvað getur maður sagt, svo sett var bara upp sparibrosið.....En já þetta var frábært, fallegt veður og enn fallegri náttúra á þessum sögulega stað. Þegar göngunni var lokið lá leiðin aftur til Peking. Við ákváðum að skella okkur í Sanlitun og fara í nudd eftir útiveru dagsins. Í þetta skiptið ákvað ég að fara ekki í kínverskt nudd enda er ég enn aum eftir síðustu meðferð. Í staðinn var valið olíunudd enda ágætt þar sem kuldinn hér er farinn að þurrka á manni húðina allverulega. Algjör dásemd að láta nudda auma vöðvana og þreytan leið úr manni. Reyndar kom það ekki í veg fyrir harðsperrur því ég á frekar erfitt með gang í dag, ehemm. En að loknu nuddi fórum við á tapasveitingastað til að losa okkur við tilhugsunina um dýra og vonda mat hádegisins. Fengum nokkra litla ljúfa tapasrétti og gott rauðvín með. Var komin heim um miðnætti alveg endurnærð á sál og líkama. Í dag er það svo bara lærdómurinn sem blívur fyrir utan að ég er boðin í mexíkanskan mat hjá Körlu, mexíkönsku mærinni kl. 16.