Víetnamstríðið

Víetnamstríðið hefur verið mér hugleikið síðan að ég heimsótti landið í janúar. Á ferðalaginu mínu las ég einmitt bók sem skrifuð er af víetnamskri konu sem var lítil sveitastelpa í litlu þorpi í Mið-Víetnam þegar stríðið hófst. Hún lýsir því hvaða áhrif stríðið hafði á hana frá því að hún er lítil stelpa í upphafi stríðsins þar til hún er orðin ung kona þegar stríðinu líkur. Ég er líka búin að vera að horfa á nokkrar bíómyndir sem fjalla um stríðið og er allt öðruvísi að horfa á þær eftir að hafa verið þarna í eigin persónu þótt auðvitað sé allt breytt í dag. Ég fór um svæðið sem kallað er “Demilitarized Zone” og er í Mið-Víetnam. En það var í samningunum eftir Seinni Heimstyrjöldina nánar tiltekið 1954 að Víetnam var skipt í tvennt eftir ánni Ben Hai, í miðju landsins, 5 km löng landamæri eftir ánni báðum megin. Kommúnistarnir voru norðan megin en lýðræðissinnar sunnan megin. Þetta voru landamærin milli landshlutanna allt til 1975 þegar landið var sameinað að nýju. Þetta svæði fór mjög illa út úr stríðinu en svo mikið var sprengt á þessu svæði að í nokkur ár eftir stríðið óx ekkert á svæðinu en vegna uppgræðsluátaks eru nú fjöll og hlíðar skógi vaxið.

Talið er um 30 % af öllum sprengjum sem varpað var á þetta svæði hafi ekki sprungið og frá lokum stríðsins 1975 hafa orðið yfir 10.000 dauðsföll og slys vegna ósprunginna sprengja. Á þessu mikilvæga svæði við landamæri norðursins og suðursins fór stór hluti stríðsins fram og eru miklar minjar um stríðið þarna.

Eitt af því sem mér fannst áhugaverðast á þessu svæði eru Vinh Moc neðanjarðargöngin en þau voru byggð til þess að tryggja þorpsbúum í nágrenninu skjól gegn stríðsógninni. Það var 1966 þegar Ameríkanar juku við sprengjuárásir sínar á þessu svæði sem þeir hófu að byggja göngin.

 

Þau voru á 3 hæðum og meðal annars var inni í þeim skóli, læknastofur og fæðingarstofa. Að jafnaði bjuggu þar hátt í 600 manns. Hver fjölskylda fékk sinn klefa sem var ekki stærri en venjulegt rúm. Mig minnir að sagt hafi verið að það hafi 17 börn fæðst á þessum tímabili í þessum neðanjarðar hýbýlum.

Það var svo árið 1972 sem þorpsbúar gátu fyrst yfirgefið göngin og byggt upp heimili sín ofanjarðar. Mér finnast stríðsminjar alveg ágætis áminning um stríðsrekstur yfirleitt í heiminum. Bæði þær ömurlegu aðstæður sem fólk býr við og það sem það þarf að ganga í gegnum á tímum stríðs. Jafnframt allar þær hörmungar sem þær leiða af sér fyrir land og þjóð og það sorglega er að oft er ávinningurinn harla lítill.

Helgin í hnotskurn

Þá er enn ein helgin liðin, að mestu í rólegheitum við lærdóm en reyndi að gera mér eitthvað til skemmtunar svona inni á milli. Föstudagskvöldinu eyddum við Tanya í félagsskap Indiana Jones. Það var nú aldeilis ekki leiðinlegt, mér fannst myndin skemmtileg og alltaf jafn gaman að detta inn í einhvern ævintýraheim um stund. Ég skil alveg að Rússarnir hafi ekki verið neitt of kátir með þessa Rússatýpur sem voru í myndinni, þvílíkir lúðar..... Laugardagskvöldinu var hins vegar eytt með bekkjarfélögunum en Nam bekkjarsystir okkar bauð til tælenskrar veislu. Vá hvað maturinn var góður en hún og Paul báðar frá Tælandi elduðu ótrúlega magnaða rétti, alveg eitursterka svo að þá lá við að maður svitnaði. Mjög skemmtilegt kvöld í alla staði.

Hið daglega amstur

Jæja þá eru gestirnir flognir á braut og lífið dettur í sinn vanagang hjá mér. Nú er það lærdómurinn sem hefur tekið öll völd og býst ég við að ég sitji við skriftir stóran hluta af sumarinu og er megin stúdían svæðahyggja í Austur Asíu. Mjög ánægð með rannsóknarefnið enda langar mig virkilega til að kafa dýpra í fræði sem tengjast þessum heimshluta, finnst hann mjög svo hrífandi. Annars er nú lítið að frétta enda býst ég við að dunda mér mest við lestur og skriftir þar til Helga vinkona og Heiða systir hennar koma eftir miðjan júní en það verður nú gaman að fá þær systur hingað. Það er líka farið að þynnast í hópi bekkjarélagana en sumir eru bara á lokametrunum hérna og ætla heim til sín í sumar. Svolítið skrýtið að vera farin að kveðja fólk sem maður hefur upplifað súrt og sætt með hérna síðan við komum og á ekki eftir að sjá aftur fyrr en í haust. En auðvitað eru hér nokkrir sem ætla að vera á Ólympíuleikunum svo maður verður ekkert of einmanna. En jæja best að drífa sig í lesturinn ;-)

Land lita og ilms-Grein birt í ferðablaði Fréttablaðsins 1. júní 2008

Einhvern veginn virðast litirnir vera skærari í Víetnam, ilmurinn meiri og orkan áþreifanlegri en við eigum að venjast. Þetta fallega og spennandi land sem maður þekkti áður mest af sögum og bíómyndum af stríðinu sem háð var milli Norður-Víetnams (kommúnista) annars vegar og Suður-Víetnams (lýðræðissinna) og Bandaríkjanna hins vegar. Í dag er Víetnam á hraðri leið með að breytast úr lokuðu kommúnistaríki í þjóð þar sem efnahagurinn blómstrar og allt er á uppleið þótt stjórnarfarið hafi ekki breyst svo mikið. Í Víetnam búa 84 milljónir manna. Víetnamar eru glaðlyndir og stoltir enda hafa þeir þurft að verja sitt í gegnum tíðina og í þeirri baráttu hafa þeir sigrast á stórþjóðum eins og Kínverjum og Bandaríkjamönnum. Það er eins gott að vera vakandi í umferðinni í Víetnam, mannmergðin er mikil, stærsti hluti fólksins í borgunum ferðast um á mótorhjólum eða vespum, jafnvel heilu fjölskyldurnar á einu hjóli. Hraðinn er mikill þar sem allir þeysast áfram og nota flautuna óspart. Það er eftirtektarvert að flestir í umferðinni eru með andlitsgrímur til að verjast menguninni sem óneitanlega fylgir svona mikilli umferð. Konurnar hafa greinilega gert þetta að tískufyrirbæri því grímurnar er hægt að fá í öllum litum með mismunandi mynstri og ekki var óalgengt að sjá konur með þær í stíl við klæðnað dagsins. Flestir Víetnamar eru búddatrúar og eru því stór og smá bænarskríni úti um allt, hvort sem er á heimilum, hótelum eða verslunum. Í skrínin er lagður matur og blóm og kveikt er á ilmandi reykelsi fyrir látin ættmenni og því ilmar allt dásamlega.

 

Ódýrt og þægilegt

 

Auðvelt er að ferðast um Víetnam þar sem flugsamgöngur eru góðar. Flugfélagið Vietnam Airlines er til fyrirmyndar og svo er einnig mjög ódýrt að ferðast með rútum en hægt er að taka næturrútur, sem er mjög þægilegt. Í flestum borgum og bæjum er auðvelt að skella sér upp í svokallaðan "Tuk tuk" en það eru kerrur annað hvort aftan á hjólum eða mótorhjólum og fá sér góða skoðunarferð, kíkja í búðir eða skella sér í nudd.

Fyrir ferðamenn frá Íslandi er afar hagstætt að ferðast um Víetnam, hvort sem um er að ræða gistingu, samgöngur, mat eða skemmtanir. Allt þetta kostar aðeins brot af því sem venjan er heima. Það er líka hagkvæmt að kaupa víetnamskar vörur en vestrænar vörur eru ekki jafn hagstæðar. Mikið úrval er af vörum úr silki svo sem fötum eða heimilisbúnaði, en einnig er að finna ýmsa hluti skorna út í tré og listaverk eftir víetnamska listamenn. Þá eru ónefndir hlutir sem eru einkennandi fyrir Víetnam eins og lampar í mörgum litum og hattarnir sem margir Víetnamar virðast nota dagsdaglega en ekki aðeins á hrísgrjónaökrunum.

 

Veisla fyrir bragðlaukana

 

Matargerð Víetnama er fáguð og fersk. Það fer auðvitað mikið fyrir alls kyns réttum úr núðlum og hrísgrjónum og fiskur er einnig mikið notaður. Ávextirnir og grænmetið er hreint dásamlegt og manni finnst að þau séu stútfull af vítamínum og hollustu. Úrvalið af nýkreistum ávaxtasöfum og ávaxta- og grænmetissalötum er næstum óendanlegt. Úr hollustunni í dásamlegar syndir því það er urmullinn allur af bakaríum og kaffihúsum sem selja nýbökuð brauð og ótrúlega fallegar kökur af öllum stærðum og gerðum. Bragðgæðin eru mikil enda greinilega bakað eftir frönskum uppskriftum þar sem smjörið er í hávegum haft. Kaffi er einnig í miklum metum en Víetnamar drekka kaffið sitt vel sterkt, eru með trekt fyrir hvert glas og bæta svo út í bleksterkt kaffið sykri og niðursoðinni mjólk. Í öllum þeim borgum og bæjum sem ég heimsótti var mikið úrval af veitingastöðum og kaffihúsum sem buðu upp á mjög góðan mat. Hægt er að velja á milli staða sem bjóða upp á mat heimamanna eða frá mismunandi heimshornum. Vert er einnig að veita athygli veitingastöðum og kaffihúsum sem rekin eru með það að markmiði að veita krökkum sem bjuggu áður á götunni atvinnu. Góð leið til að styrkja gott málefni. Ekki er hægt að tala um mat í Víetnam nema að minnast á alla réttina sem fást á götum úti. Það er mjög ódýr og góður matur og fer þjóðarrétturinn núðlusúpan Pho þar fremst í flokki.

Íslenska landsliðið í handbolta á leiðinni til Peking

Held ég hafi ekkert fleiri orð en jibbý jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee....................

Farið að styttast í annan endann

Búin að borga leiguna fyrir síðustu 3 síðustu mánuðina. Gerði það með svolitlum trega því mér finnst eins og ég sé að yfirgefa Peking eftir nokkra daga. Tíminn er svo svakalega fljótur að líða að það er stundum bara óhuggulegt. Hún passaði líka frekar vel við fyrirsögnin á júní blaði That's Beijing sem fjallar um lífið í Peking en hún var eftirfarandi: "101 Things You Should Do Before Leaving Beijing!!! Jamm ágætis áminning að drífa sig að gera alla hlutina sem maður ætlar að gera áður maður fer........

 

Leit upp úr bókunum í gærkvöldi og fór með Ólöfu frænku og Ómari kærastanum hennar út að borða. Við létum dekra við okkur á veitingastaðnum SALT og fengum okkur 3ja rétta máltíð og var hver rétturinnn öðrum betri. Dásamlegt. Eftir matinn og nokkra kokteila ákváðum við að skella okkur út á lífið og fórum á klúbbinn The World of Suzie Wong. Þar tjúttuðum við um stund, kíktum á fólkið og stigum nokkur dansspor. Virkilega skemmtilegt kvöld. Þegar við komum heim beið mín annað bréf frá uppáhalds nágrannanum mínum, herra Li sem er enn ægilega ósáttur við óhljóðin úr loftkælingartækinu í svefnherberginu. Þakkaði mér samt fyrir að hafa reynt að taka tillit til þeirra en bað mig lengstra orða að nota ekki loftkælinguna heldur bara opna gluggann.....Úff ég ætla að vona að leigusalinn minn fari að kippa þessu í lag svo að bréfasendingunum fari að linna......

Ohhhhhhhhhhh

Ég ætla að vona að íslenska landsliðinu í handbolta takist að vinna leikina sem framundan eru til þess að þeir komist á ólympíuleikana í sumar. Ég hef óbilandi trú á þeim enda fyrir löngu búin að fjárfesta í miðum á úrslitaleikina í handboltanum hérna í ágúst. Svo ég segi bara ÁFRAM ÍSLAND!!!!!!!!!!

Ólympíuleikarnir

Það styttist óðum í ólympíuleikana og er óhætt að segja að það sjáist víða þess merki. Það eru framkvæmdir hreinilega út um alla borg. Búið að skella upp vinnubúðum næstum því á hverju horni. Það er unnið allan sólarhringinn við að lagfæra og laga til, byggja heilu skýjagljúfrana og svona er hægt að telja næstum því endalaust upp. Spennan magnast og fólk er farið að hlakka til að 08.08.08 kl. 8 renni upp. Í júlí byrja þeir svo að reyna að hemja umferðarþungann með því að bílnúmer með oddatölu keyra annan daginn og þau með sléttu númerin fá svo að bruna um hinn daginn. Það verður áhugavert að sjá hvernig þetta á eftir að ganga en ef þú ert gripinn á röngum degi þýðir það að þú færð ekki að keyra í nokkrar vikur á eftir svo mikið er í húfi. Þeir sem eiga næga peninga hafa hins vegar fundið lausn á málinu, það er bara að eiga einn bíl með sléttri tölu og annan með oddatölu.......Læt annars fylgja með nokkrar myndir af helstu mannvirkjunum sem hafa verið byggð í tilefni leikanna. Alveg magnaðar byggingar!!

 

It is hot in the city

Undanfarna daga er búið að vera nokkuð heitt hér í borg, hitinn hefur farið langt yfir 30 stig, úff úff. Gestirnir mínir eru búnir að vera ósköp ánægðir með veðrið og búnir að spóka sig um alla borg. Ég er hins vegar búin að vera nokkuð sátt bara við að vera heima með loftkælinguna á og stúdera heimsmálin....Talandi um loftkælinguna sem ég er mjög fegin að sé til staðar hérna heima hjá mér þá beið mín einn morguninn heilt sendibréf plastrað á dyrnar hjá mér. Bréfritarinn var Mr. Li sem býr fyrir ofan mig en bréfið hans var með grátstaf í kverkunum þar sem hann kvartaði ógurlega yfir hávaðanum í loftkælingunni í svefnherberginu mínu. Óhljóðin úr tryllitækinu er víst búin að halda vöku fyrir allri fjölskyldunni hans meðan ég er búin að sofa værum svefni í vel loftkældu herbergi......Var vinsamlegast beðin um að slokkva á loftkælingunni fyrir miðnætti takk fyrir. Ég hef náttúrulega ekki haft hjarta í mér að valda fjölskyldunni þessum skaða og hef því sofið í hita- og svitabaði undanfarið. Játa það að einnig hafa flogið í huga mér alls kyns hæstaréttardómar sem fallið hafa heima á Íslandi vegna nágrannaerja.....ekki mjög huggulegt ástand alltaf sem myndast við slíkar aðstæður. Vil helst sleppa við það og er því búin að láta leigusalann vita og hann segist ætla að leysa úr máli þessu, amk held ég það, skil hann ekkert of vel þar sem hann talar bara kínversku og frönsku. En hann er nú samt algjört ljúfmenni, kom hingað áðan með einhverskonar afruglara til að auka við úrvalið að kínverskum sjónvarpsstöðvum svo ég geti notið ólympíuleikanna sem best :-)

Í fréttum er þetta helst

Lífið gengur hér sinn vanagang, hörmungarnar í Sichuan héraði hafi litað allt lífið hér, fjölmiðlar sýna frá svæðinu allan daginn og fólk er að fylgjast með hvar sem maður fer, hvort sem það er í leikfiminni, út í búð eða í hreinsuninni. Fólk er mjög slegið og er verið að safna peningum fyrir fórnarlömbin á mjög mörgum stöðum, t.d. með sjónvarpssöfnun, á netinu og m.a.s. í skólanum mínum. Maður finnur hvað þessir atburðir hafa þjappað fólki saman og allir virðast vilja leggja sitt af mörkum til þess að hjálpa þeim sem urðu fyrir þessum skelfilegu náttúruhamförum.

Ég byrjaði í nýju vinnunni minni í vikunni, er komin í hlutastarf hjá kínversku tölvufyrirtæki sem heitir Chinasoft. Starfið mitt felst í því að lesa yfir íslenskar þýðingar í hugbúnaði fyrir nokiasíma. Fékk starfið í gegnum íslenskan strák sem var að flytja heim og arfleiddi mig að starfinu sínu. Mér fannst þetta tilvalið tækifæri til að kynnast fleiri Kínverjum og ekki er verra að fá smá auka pening fátækur námsmaðurinn! Ég á nú bara að mæta annað slagið þegar þeir þurfa á að halda en ég fékk að heyra það að við Íslendingarnir værum mjög vinsæl því við erum svo fá hérna í Peking og þau því fegin að ná að ráða einhvern frá Íslandi. Ég var að vinna með kínverskri stelpu sem hafði kíkt á upplýsingar um Ísland á netinu daginn áður og leist mjög vel á. Sérstaklega fannst henni áhugvert hvað við erum fá og hvað lífið virðist vera þægilegt á Íslandi. Hún hafði jafnvel áhuga á að flytjast búferlum því hana langar að búa í fámennu og litlu landi en ég sagði henni að það myndi ekki þýða fyrir hana að tala kínversku á Íslandi svo hún ætlar að vera dugleg að æfa sig í ensku.....amk svona til að byrja með.

Annars er næsta gestahollið mitt mætt á staðinn, bróðurdóttir mín og unnusti hennar. Þau ætla að vera hérna í um 2 vikur að njóta þess sem Peking hefur upp á að bjóða. Við byrjuðum náttúrulega á því að fá okkur kínverskan kvöldmat og féll hann bara vel í kramið svona þegar þau voru búin að taka prjónana í sátt ;-) Þeim fannst líka alveg magnað að fá fínan kvöldmat fyrir þrjá samtals fyrir 670 ÍSK.......