Eftirminnileg heimferð

Sit hérna á Kastrup að bíða eftir fluginu heim til Íslands, enn eru 2 og hálfur tími þar til vélin fer í loftið. Klukkan er rúmlega 4 að nóttu að dönskum tíma. Ég ætla nú ekki að skrifa alla ferðasöguna núna enda orðin nokkuð þreytt og slæpt eftir meira en sólarhringsferðalag. Búið að vera ansi áhugaverð ferð og sem betur fer náði ég nú að halda mér innan jákvæðra marka svona mestan hluta ferðarinnar. Sem sagt ferðasagan síðar og auðvitað vonast ég til að sjá alla sem fyrst HEIMA.

Afsakið, hlé!

Ég er búin að ákveða það að taka smá hlé hérna meðan ég er á síðustu metrunum í törninni í skólanum fyrir jólin. Ef andinn kemur yfir mig þá auðvitað læt ég hann ráða en akkúrat núna er ég meira með hugann við skólann. En ég kem svo heim til Íslands 22. desember og hlakka mikið til. Vonandi á ég eftir að hitta sem flesta......Þangað til næst vona ég að þið hafið það gott.....

Jólastemming

Það má segja að það hafi verið jóla eða aðventudagurinn minn í gær. Ég byrjaði á að fara í boði Judith ásamt fleirum á þýskan jólamarkað í þýska sendiráðinu. Þar var búið að slá upp litlum kofum þar sem seldar voru ýmsar veitingar ásamt bókum og handverksmunum tengdum jólunum. Við náttúrulega fengum okkur Gluehwein, Lebenkuchen og grillaðar Bratwurst. Ljómandi gaman þrátt fyrir troðninginn en hleypt var inn í hollum því þvílík var aðsóknin. Annars minnti þetta mig mikið á jólastemminguna í Vínarborg þar sem eru margir svona jólamarkaðir, alveg óskaplega sjarmerandi siður.

Um kvöldið fór ég svo í fullveldishátíðarboð hjá Íslendingafélaginu. Þetta var alveg frábært boð, haldið heima hjá Guðnýju og Axel. Mikil og góð mæting og hitti ég nokkurn slatta af fólki sem ég hef ekki hitt áður. Bæði voru það Íslendingar sem búa hérna í Peking eða voru bara í stuttum erindagjörðum. Boðið var upp á jólaglögg og snittur með dönsku smörrebrod sniði. Einnig var pakkarugl sem sló í gegn og var ekki annað að sjá en að það glampaði á spenning í hverju andliti yfir hvaða gjöf viðkomandi myndi hreppa. En kannski það sem sló algjörlega í gegn og framkallaði gleði- og nautnasvip á öllum var nóakonfektið frá Gunnnari Snorra. Maður hefði getað tekið mörg kodakmóment og selt Nóa og síríus þau á háum prís. Í heild var þetta bara klassískt skemmtilegt stuðpartý að íslenskum sið, að mestu eldhúspartý þar sem ýmis skot voru drukkin, svo sem íslenskt brennivín eða tópasskot. Átti virkilega áhugaverðar umræður þarna við hina ýmsu karektera. Ég ætlaði líka að vera svo sniðug að nota tækifærið og dreifa nafnspjaldinu mínu í boðinu. Ég náttúrulega gleymdi að bæta við í nafnspjaldaboxið mitt. Ég komst svo að því að í öllum metnaðinum að dreifa spjöldunum var ég farin að dreifa nafnspjöldum bekkjarfélaganna sem voru neðst í boxinu. Hehehehe sem betur fer tók ég eftir því og tókst að endurheimta þau......

Það er margt skrýtið í kýrhausnum

Eftir að hafa haldið innblásna ræðu yfir einum af prófessorunum mínum í dag, sem ég er nóta bene að reyna að tæla til að vera leiðbeinandi minn með mastersritgerðina mína, um hvað ég er heilluð af öllu hér og einnig á muninum á austrinu og vestrinu fór ég að velta fyrir mér ýmsu sem hefur verið undarlegt að upplifa hérna. Eins og að kaupa gúrkur sem eru með göddum á svo maður verður að passa sig að stinga sig ekki. Öllum þessum fjölda sem er hérna svo maður þarf að vera í baráttu á hverjum degi um speisið sitt, hvort sem það er út á götu eða í strætó. Dálæti þeirra hér á einkennisbúningum, allir uppstrílaðir í fullum skrúða hvort sem þeir eru á vegum ríkisins svo sem lögreglu- eða hermenn eða bara verðir sem gæta bílastæða eða bygginga. Það er nefnilega ekki bara margt í grundvallarhugsuninni hvernig á að stjórna ríki og þjóð og í stefnumörkun stjórnvalda sem er ólíkt austan megin í heiminum miðað við vesturhlutann heldur líka svo ótal margir litlir hlutir sem gera menninguna mjög ólíka.

En svo er líka önnur fyndin upplifun sem ég hef orðið fyrir hérna en það er að vera í bekk með krökkum sem eru flest rúmlega 10 árum yngri en ég. Þótt að aldur sé afstæður og fólk mismunandi þroskað burtséð frá aldri þá geta komið upp fyndnar aðstæður. Sem dæmi má nefna að ég hef aldrei upplifað það áður að bekkjarsystir mín segi við mig í fullri alvöru og með aðdáunaraugum að hún ætli sko að verða eins og ég þegar hún er orðin stór............Ehemm var ekki laust við að mér fyndist ég orðin nokkuð öldruð......

Styttist í heimferð

Já það má segja það að það sé ljósið í vinnutörninni sem á hug minn allan um þessar stundir. Þrátt fyrir að góð vinkona mín geri grín að mér á síðum dagblaðanna fyrir að vera ekki nógu ævintýragjörn og halda jólin hér hátíðleg. Það bara virkar ekki sjarmerandi þótt það yrði ábyggilega mjög fyndið eins og að sjá jólatré skreytt með rauðri Maóstjörnu á toppnum. En nei mig langar bara að koma heim og eiga almennileg íslensk jól með fjölskyldu og vinum. Já síðustu jólin í Beykihlíðinni þar sem foreldrarnir eru að færa sig um set strax eftir áramót. Ekki laust við að það sé komin fiðringur í mig og einhver plön séu farin að myndast. Að minnsta kosti er ég ekki í neinum vafa að það verður þess virði að ferðast um hálfan hnöttinn :-)
Ég ætla líka áður en ég kem heim að fá smá útrás fyrir sköpunargáfuna sem átti að nýtast þegar ég yrði fatahönnuður samkvæmt draumum lítillar stelpu fyrir löngu. Í þetta skiptið þó með aðstoð kínverskra skraddara. Það verður spennandi að sjá hvort vel til takist og ég geti skartað eh konar Kolluhönnun um jólin......

Útskriftarboð

Fór í útskriftarboð hjá Guðnýju, konunni hans Axels sem vinnur hjá íslenska sendiráðinu, í gærkvöldi. Hún var að útskrifast með MBA gráðu hér í Peking. Þetta var mjög glæsilegt boð á allan hátt. Við mættum nokkrir Íslendingar og svo var hluti af útskriftarhópnum hennar líka. Það var óskaplega gott að hitta Íslendingana og spjalla um daginn og veginn, ég þurfti á því að halda eftir að hafa verið í frekar pirruðu skapi undanfarið. Það er ekkert gamanmál að ætla sér að finna heimildir á bókasafni Pekingháskóla þar sem allt er eingöngu merkt á kínversku, leitarkerfið er á kínversku og starfsmennirnir tala bara kínversku og ég tala ekki né les kínversku. Þetta er þraut eins og hetjurnar í ævintýrunum þurfa að leysa. En já boðið var mjög skemmtilegt og ekki skemmdi fyrir að það var kirfilega passað að þú værir aldrei með tómt rauðvínsglasið. Ekki laust við að ég þjáist af smá þynnku í dag. Þurfti að mæta í morgun á fund hjá prófessorunum sem eru að skipuleggja prógrammið okkar hjá LSE og segja þeim skoðun mína á hvernig hlutirnir hafa verið hér hingað til. Þeir fengu smá ræðu um bókasafnsmálin og annað smálegt. En jæja nú er ég að klára þynnkumatsskammtinn og ætla að vinda mér í ritgerðavinnu um áhrif búddisma á pólitíkina í Burma/Myanmar. Góðar stundir :-)

Þakkargjörðarhátíð

Við héldum uppá þakkargjörðarhátíðina hina amerísku í gær. Það var nú fyrst og fremst til að fagna með amerísku vinunum okkar hérna, Ryan, Ariele og Sandy. Þetta var mjög skemmtileg upplifun, fórum á veitingastað sem heitir Grandma's Kitchen og sérhæfir sig í amerískum mat. Ryan sem er vanur að elda þakkargjörðarmáltíðina fyrir fjölskylduna sína sagði mér að þau byrja almennt að borða kl. 14 og eru að fram eftir degi. Þetta er sem sagt matarhátíðin mikla. Þau amerísku voru mjög ánægð með matinn sem við fengu og sögðu að þetta væri eiginlega bara eins og heima. Og þetta var engin smá veisla, 5 réttir takk fyrir. Fyrst voru bornir fram smáréttir, salat og súpa. Síðan tók við aðalrétturinn, kalkúninn sjálfur með öllu tilheyrandi og að lokum var svo hægt að velja um nokkur pæ. Með þessu var svo drukkið rauðvín. Það þurfti náttúrulega að skála fyrir öllu sem var þakkarvert og það vantaði alls ekki hugmyndirnar, hehehehehe. Virkilega gaman og sérstaklega að fylgjast með þeim amerísku en þau brostu eiginlega hringinn allan tímann.

Mér finnst svakalega leiðinlegt að missa af þessu!!

Ný tónleikasería fer af stað í Hafnarhúsinu: Kökukonsertar

Um þessar mundir fer af stað ný tónleikasería sem ber heitið Kökukonsertar en fyrstu tónleikarnir í röðinni verða haldnir í Hafnarhúsinu næstkomandi föstudagskvöld klukkan átta. Á Kökukonsertunum er fléttað saman tónlist og kökugerðarlist þar sem ýmsir tónlistarmenn koma saman ásamt Hafliða Ragnarsyni, súkkulaðigerðarmeistara, og sjóða saman viðburði þar sem hið hefðbundna tónleikaform er brotið upp. Tónleikaröðinni er ætlað að koma á framfæri flytjendum af yngri kynslóðinni en á þessum fyrstu tónleikum stíga á svið söngkonurnar Hallveig Rúnarsdóttir og Margrét Sigurðardóttir, hörpuleikarinn Katie Buckley, sellóleikarinn Sigurgeir Agnarsson, raftónlistarmaðurinn Guðmundur Vignir Karlsson, einnig þekktur sem Kippi Kanínus og slagverksleikarinn Frank Aarnink , en öll eru þau komin í fremstu röð tónlistarmanna af yngri kynslóðinni á Íslandi. Á tónleikunum í Hafnarhúsinu verður boðið upp á nýja og nýlega íslenska tónlist, þótt fimmundir fornalda hljómi undir niðri. Frank og Guðmundur Vignir munu spinna saman slagverks- og raftónlist, Hallveig og Sigurgeir munu flytja flokkinn ,,Lysting er sæt að söng" eftir Snorra Sigfús Birgisson og Margrét, Katie og Sigurgeir munu flytja frumsamið efni Margrétar og nýjar þjóðlagaútsetningar hennar sem hafa ekki verið áður fluttar hér á landi.

Tónlistin verður svo bragðbætt með óvæntum glaðningi frá Hafliða en hann er einhver mesti súkkulaðisérfræðingur landsins og má búast við að þar verði enginn ekki fyrir vonbrigðum.

Tónleikarnir hefjast klukkan 20:00, miðaverð er 1800 kr. Frekari upplýsingar fást hjá Margréti Sigurðardóttur í síma 695 3314 og Hallveigu Rúnarsdóttur í síma 898 4978.

Smá menning

Við fórum nokkur á tónleika í gærkvöldi þrátt fyrir að fyrir lægi skiladagur á verkefni í dag. Við sáum ekki eftir því. Ljúfir tónleikar haldnir í tónlistarhúsinu í Forboðnu borginni. Það var leikin tónlist eftir Brahms, hljómsveitin var frá Suður Kóreu og fyrir hlé lék 19 ára gamall einleikari á píanó. Hann stóð sig mjög vel og var öruggur á sviði þrátt fyrir ungan aldur.  Allt í allt var þetta mjög fín kvöldstund sem braut upp annars líf sem er á kafi í bókum og lestri.

Stórhættuleg sjálfri mér

Ég er um þessar mundir svoldið upptekin af því að vera í hlutverki aðstoðarutanríkisráðherra Kína og klára að skrifa minnisblaðið fyrir utanríkisráðherrann sem ég á að skila á miðvikudaginn. Ég var í þungum þönkum um afstöðu Kínverja gagnvart Norður-Kóreu þegar ég ákvað að fá mér heitt engifersoð vegna kvefsins sem ég virðist hafa nælt mér í. Nú ég skellti vatni í pott, skar engifer út í og kveikti á gasinu. Síðan fór ég inn í svefnherbergi að prenta út greinar og annað efni sem ég hafði hugsað mér að nota við minnisblaðagerðina. Allt í einu fann ég matarlykt og velti því fyrir mér hvort að nágranninn minn væri að elda sér steik í hádegismatinn. þegar ég var búin að prenta allt út, lagðist ég upp í rúm og ætlaði að skanna papírana til að sjá hvað ég gæti notað af þeim. Eftir eh stund lagðist syfja yfir mig og þegar ég var að renna yfir í draumalandið skaut skyndilega upp sú hugsun um að nágranninn minn væri ekki að elda sér brennda steik heldur væri ég að kveikja í eldhúsinu. Það er langt síðan að ég var jafn fljót að hlaupa inn í eldhús þar sem ég bjóst við að allt stæði í ljósum logum. Sem betur fer var það ekki svo slæmt en það leit út fyrir að ég væri búin að stofna litla málmsteypu í eldhúsinu. Amk verður potturinn ekki framar notaður í eldamennsku.......